காதல் நிமித்தம்

பொழுது தோறும்
போக நினைக்கும்
அவள் வீதிப்பயணம்

வாசலுக்கு
நீர் தெளிக்க வருகையில்
உயிர் துப்பிப் போகும்
அவளின் ஓரப்பார்வை

உண்ண உண்ண
பசிக்கத் தூண்டும்
அவள் நினைவு

அவளைத் தேடிக்கண்டதும்
தொலைந்து போகும்
மனசு

அவளைப் பார்க்காத
நாளிலெல்லாம்
சட்டெனப் பிறக்கின்ற
மரணம்...
--நாவிஷ் செந்தில்குமார்